We pakken ons boeltje en rijden terug richting San. Heel snel arriveren we in San en we besluiten om al richting grens te rijden. Aan de grens verloopt alles vlot, alhoewel het natuurlijk altijd wel wat tijd in beslag neemt. Niemand vraagt geld, behalve ene die ons eerst heel vriendelijk een glaasje thee aanboodt en een douanier die een cadeau voor Kerstmis vroeg. Toen we zeiden dat we zelf geen cadeautjes voor elkaar hadden, vond hij het helemaal niet erg.
Het begon al te schemeren toen we door alle formaliteiten heen waren. Nog 120 km naar Bobo Dioulasso. We gaan op weg. Na een tijdje is het donker. Veel mensen langs de kant van de weg, voetgangers, fietsers, brommers, karren en geen verlichting, levensgevaarlijk dus. Wat gaan we doen bushkampen of doorrijden? Doorrijden is maar anderhalf uur stress en alleen bushkampen is een hele nacht stress voor mij, dus ik kies voor het eerste. Op kerstavond komen we dus aan in de auberge Casa Africa te Bobo in Burkina Faso. We kunnen er kamperen onder een boom, het is er veilig, er is een restaurantje, ze hebben pintjes‘ Het leven is weer goed.

Zo brachten we hier dus Kerstmis door, niets speciaals verder, een klein nepkerstboompje op het terras, wat andere toeristen. We belanden aan tafel met een vader en zijn dochter. Zij woont met haar moeder in Duitsland, hij woont in Frankrijk en voor de kerst ontmoeten ze elkaar in Burkina.
Vandaag, op tweede kerstdag, hebben we hier het rijk voor ons alleen. Buiten dan de verkopers en gidsen die hier binnendruppelen, maar het zijn er al minder dan de eerste dag. Soms zetten die zich gewoon naast u en slaan gade wat ge allemaal doet. Weer het zoogevoel dus. Niks anders te doen zeker. Daarnet stelde er ene voor om de laptol te ruilen voor een djembe. Ik schoot in de lach en hij gelukkig ook. Ach, wel origineel anders, een oud Afrikaans communicatiemiddel ruilen voor een modern westers.

Gisteren bezochten we de stad. Het was een hel! ‘t Was weer zoals in Dakar. Op een bepaald moment werden we zeker twintig minuten achtervolgd door ne gast die ons wou gidsen op de markt. We hadden al op alle mogelijke manieren NEE gezegd, maar hij sloop telkens weer achter ons aan, grumbel, grumbel, grumbel‘! Het verschil met Dakar is, dat ze ook in het restaurant u komen lastig vallen. Een jongetje dat lucifers verkocht, zette zich gewoon naast ons neer! Enkel in het internetcafé; kwam niemand binnen.
We hebben dus in een flits de weeral eens heel speciale moskee gezien en de markt. Ik kon me echter niet concentreren, want ik was te druk bezig met het negeren van mensen. Het negeren van: ‘hey pssst, pssst’ ‘hey mon ami!’ ‘hey ma ché;rie’ ‘mon ami, c’est moi que tu cherches?’ ‘hey les blanches!’
Gert heeft voor 2 euro teensletsen gekocht op de markt.
Blog ImageWe blijven hier in Bobo nog een paar dagen, wat uitstapjes doen (buiten het centrum!) en dan rijden we 100 km verder naar het dorp Tengré;la, waar een nijlpaardenmeer zou zijn, alsook een toffe camping. Volgens bronnen zou die kampeigenaar de laatste week van december een groot cultureel en sportief festival houden. Misschien iets om nieuwjaar te vieren? We zullen zien.